Son yıllarda çıkan büyük yapımlarda sizlere eksik gelen bir şeyler var değil mi? Bütün o grafikler, online özellikler ve reklamlar arasında yapımcılar aslında çok temel olan bir şeyi kaçırmıyor mu sizce de?
İşin garibi es geçilen bu özellik sadece video oyunları için değil, bütün oyunlar için geçerli. O da şu: Beceri faktörü.
Evet, hepimiz bir oyunu oynadığımız zaman bir şeyleri başardığımızı hissetmek isteriz. Günümüzdeki oyunlar (Yine tekrarlıyorum özellikle büyük yapımlar ve FPS’ler) herkese hitap edebilmek ve satış sayılarını artırmak için, artık oyuncuyu hiç zorlamayan, neredeyse kendi kendini oynayan yapımlar haline geldi.
Şunu yanlış anlamayın, bir oyunun basit olması ve öğrenilmesinin kolay olması kötü bir özellik değil. Aksine bu iyi bir şey. Fakat öğrendikten sonra oyuncuya iyi kötü kendini deneyebileceği bir alan tanınmalı. Bir bölümü geçtiğimiz zaman, oyunu anlamış olduğumuzu ve öğrendiklerimizi doğru uyguladığımızı hissetmek isteriz. Kısacası başarmak ve bunun haklı tatminini yaşamayı bekleriz. Bu anlamda yapımcılar kullanıcı dostluğu ile kolaya kaçma arasındaki ince çizgiyi tutturamaz oldular.
Neden böyle bir giriş yaptım? Çünkü şu anda inceleyecek olduğum Devil Daggers tam bu noktaya, oldukça doğru bir şekilde değiniyor. Çok basit ve tek bölümden oluşan bu oyun, bildiğiniz gibi çok ses getirdi. Peki neden? İşte tam yukarıda yazmış olduğum sebepten dolayı. Devil Daggers basit fakat oynayan kişinin becerilerini geliştirmesini bekleyen bir oyun. Sırf bu yüzden de bağımlılık yapıyor.
Oyun çok basit, yani o kadar basit ki anlatamam. Tek bir bölüm var. Bölüm bile denemez belki bir arena demek daha doğru. Bu arena çok büyük bir alan değil ve kenarlarından düşerseniz ölüyorsunuz. Karşınıza sonsuz düşman çıkıyor. Quake ve Doom’un tasarımlarını andıran bu cehennemden çıkmış yaratıklar, özellikle bu eski oyunlara benzetilmiş. Çünkü oyun, o zamanların hissine sahip ve Quake ile Doom’un çok başarılı mekanikleri üzerine kurulu.
Düşmanlarınızın fırlattığı şeylere temas etmeniz halinde ölüyorsunuz. Tek silahınız da attığınız hançerler. İşte oyun bu kadar. Bundan sonrası ne kadar fazla hayatta kaldığınıza ve kendi rekorunuzu geçmenize bağlı. Bu ne kadar zor olabilir ki demeyin. 1 dakika boyunca hayatta kalabilmek için oyunu belki defalarca oynayacaksınız. Hatta oyunu oynayan 32.690 oyuncunun ortalaması şu anda 48 saniye. Bunu başarmak için de neredeyse 4 buçuk milyon kere ölmüş bu talihsiz oyuncular. Oyuna başladıktan sonra bu sayıya sizin de büyük bir katkınız olacağına eminim.
Son olarak bir şeyi daha eklemek istiyorum. Oynanışların yerlerde süründüğü, saniye başına düşen kare hatalarının bolca olduğu FPS’lerden öyle yorulmuşum ki Devil Daggers ilaç gibi geldi.
Kısacası nerede o eski FPS’ler ve Quake’in adrenalin hissi diyorsanız doğru oyundasınız. Çıldırmaya hazır olun.
Ege Tülek