RPG oyunlarda sürekli bir şeyler öldürdüğümüz, önümüze çıkana 1000 tekme attığımız doğrudur. En diyalog ağırlıklı oyunda bile illa ki silahlar konuşur. Fakat yine de RPG başlığı altında en fazla incelediğimiz oyun türü orta çağ temalı oyunlardan oluşur.
Kılıçlar, büyüler ve korkunç yaratıklarla dolu bir dünyaya merhaba der, karakter ya da karakterlerimiz ile nihai sonuca ulaşmak için çabalarız. Rampage Knights da başlangıçta işe böyle başlamış bir yapım. İlk duyurulduğunda klasik “beat‘em up” ve de “dungeon crawler” modellerini benimseyeceği beyan edilen oyun, yapımcı firma tarafından yapılan keskin bir dönüşle rastgele haritalara sahip bir oyun modeline dönüştü. Haritayı her ne kadar araştırma üzerine kurmuş olsalar da bugün karşımıza rastgele üretilen haritalar ile çıkmış durumdalar ve açıkçası bu rastlantısallık oyuna harika bir hava katmış.
Rampage Knights gibi indie RPG yapımlarda her daim farklılık ararım. Klasik RPG’ler gibi olmasını istemem ama aynı zamanda temayı kaybetmesinden de korkarım. Nitekim Rampage Knights aradaki dengeyi ziyadesiyle tutturmayı başarmış oyunlardan birisi. Oyunda beş farklı karakteri kontrol ediyoruz. Adventurer, Barbarian, Pirate, Assassin, Warlock ve Battlemage olarak sıralanan karakterlerden ne yazık ki başlangıçta sadece Adventurer kullanıma açık. Diğer karakterlere ulaşmak için, gerekli achievement’leri tamamlamamız gerekiyor. Aslında oyundaki hemen her türlü yenilik tamamladığımız achievement’larla gerçekleşiyor. Aksi halde farklı şeylere kavuşmayı beklemeyin. Tabii her yeni açılan karakter kendisine has özelliklere sahip.
Ayrıca karakterler arasındaki güç dengeleri de bir hayli farklı şekilde karşımıza çıkıyor. Özellikle Battlemage diğer sınıflara büyük fark atıyor. Başlangıçta oynaması zor ama bir defa öğrendiğiniz zaman resmen oyuna hükmediyorsunuz. Genel olarak kontrollere alışmak kolay ama ne zaman takla atacağınızı ya da ne zaman zıplamanız gerektiğini iyi keşfetmek gerekiyor. Oyunda birbirinden farklı düşman birimi bulunuyor. Her birisinin karakteristik özellikleri söz konusu ama ortak noktaları, gerektiğinde hızlı bir şekilde dibimize kadar gelip kılıç sallayabiliyor olmaları. Hepsinin belirli saldırı algoritmarı var ve bu esnada karşılarında olmamamız gerekiyor zira savunma diye bir şey söz konusu değil. Ayrıca düşmanlardan gelen darbeler fazlasıyla zarar veriyor ve ölmek çok ama çok kolay. Ölünce ne mi oluyor? Oyun baştan başlıyor. İşte bu noktada Rampage Knights büyük fark yaratıyor.
Oyunda ölmek çok kolay olduğu gibi her seferinde yeniden başlamak bir noktada büyük can sıkıyor ama özellikle iki kişilik co-op modunda iyi bir oyuncuyla oynamak her şeyi değiştiriyor. Tamam, ölmek kolay ama oyun içinde ilerledikçe karşımıza çıkan sandıklardan büyük tüm dengeleri bozan eşyalara ulaşabiliyoruz. Birbirinden farklı silah, zırh, büyülü obje ve daha nice cihaz bizleri bekliyor. Misal, yolda bulacağımız bir taş ile düşmanlara otomatik olarak belirli aralıklarla yıldırımlar yollayabiliyoruz ya da elektronik bir kol sayesinde düşmanlara hiç durmadan saldırabiliyoruz.
Bir zırh, yapılan birçok saldırıyı otomatik olarak bloklayabiliyor ama yine de oyunu dikkatli şekilde deneyim etmezsek ölmek hala fazlasıyla kolay. Tabii hayat iksirleri ve de düşmana atılabilen farklı objeler de işimizi biraz daha kolaylaştırıyor. Özetlemek gerekirse biz iyi bir oyun sergiledikçe Rampage Knights’da ölmek düşünülenden daha zor hale geliyor. Dediğim gibi sunulan iki kişilik co-op mod birçok şeyi değiştiriyor ve ayrı bir tat katıyor.
Grafikler için pek bir şey demek mümkün değil. Hani güzel gözüküyorlar ama ne yazık ki daha farklı ve ilginç bir grafik motoru ile sunulabilirdi. Tek başına oynamak çok keyifli değil ama bu oyun oynadıkça tatlanan yapımlardan. Özellikle arada girip bir iki bölüm geçmeye çalışmak fazlasıyla keyifli ama nitekim oyunun sürükleyici bir yapısı olmaması, onu kısa sürede bir kenara bırakılacak yapımlar arasına katıyor.
Ertuğrul Süngü
