Root Letter

    0
    7

    Mektup arkadaşı nedir bilir misiniz? Benim liseye başladığım yıllarda (aşağı yukarı on üç sene önce) ellerimize yabancı ülkelerde yaşayan yaşıtlarımızın isim ve adresleri tutuşturulur ve onlara mektup yazmamız istenirdi. Eğer cevap da gelirse “mektup arkadaşı” olunurdu. Eh, Almanya’ya yolladığım mektuptan hiçbir zaman cevap alamadım ama Root Letter’in ana karakteri cevap almış ve Aya Fumino adında bir arkadaş edinmiş.

    Root Letter’da otuzlu yaşlarının başında olan ve bekar olan Takayuki (veya uygun gördüğünüz başka bir isim verebilirsiniz) adındaki karakteri yönetiyoruz. Takayuki odasını temizlerken eski mektup arkadaşı Aya Fumino’nun mektuplarını bulur. 15 sene önce Takayuki bir magazin dergisine mektup arkadaşı aradığına dair ilan vermiş ve Aya da ilanına dönüş yapmıştır. İkili birbirlerine mektuplar gönderirken arkadaşlıkları pekişmiş ve Takayuki, canlı halini hiç görmediği Aya’ya karşı duygular beslemeye başlamıştır. Fakat Takayuki’nin liseyi bitirmesine yakın yazdığı onuncu mektubundan sonra Aya’dan gelen mektuplar kesilmiştir. En azından Takayuki’nin odasını temizlemeye karar vermesine kadar sandığı buydu. Takayuki, Aya’dan gelen açılmamış başka bir mektubun daha olduğunu fark eder. Merakla açar ve içinde Aya’nın birisini öldürdüğü, bu yüzden iletişimi keseceği yazmaktadır. Takayuki şaşırır ve 15 sene önce kaybettiği arkadaşının akıbetini öğrenmek için Shimane Bölgesi’ndeki Matsue şehrine gitmeye karar verir.

    √Letter_20161115183623

    Takayuki on beş sene önce kaybettiği ve hiç görmediği kayıp mektup arkadaşı/aşkının yaşadığı şehre gider ve yaşadığı evin on beş sene önce (mektupların kesildiği sene!) yandığını öğrenir. Daha ürkütücü olan ise yerel halktan bazılarının dediğine göre Aya Fumino 25 yıl önce hastalıktan ölmüştür. On beş sene önce ne olmuştur? 25 sene önce ölen gerçekten Aya mıydı? Eğer öyleyse mektup arkadaşı Aya kim? Takayuki’nin aklında soru üstüne soru vardır ve bir gizem başka bir gizeme sebebiyet vermektedir. Üstelik Takayuki’nin bilmediği birçok şey vardır.

    Oyunun çıkış noktası olan “mektup arkadaşı” olayı ilginç. İlginç ve bana göre mantıksız. Mantıksız diyorum çünkü kimse işini gücünü bırakıp da lisede on tane mektup yazdığı birisini aramak için yola koyulmaz. Ayrıca oyunda akıllı telefon varsa elbette Facebook, Twitter da vardır. Hadi yoklar, internet denilen bir olay var. Seksenli yıllarda değiliz ki eşyaları toplayıp ülkenin diğer ucuna gidelim. Yani demek istediğim şu: Yanlış zaman ve yanlış kişi. Dediğim gibi seksenli yıllarda geçse olay ve araştıran kişi dedektif benzeri birisi olsa tamam derdim. Kısacası Takayuki’nin davranışlarını mantığıma sığdıramadım.

    √Letter_20161115183534

    Root Letter’a mektuplar ve Max Mode adı verilen sistemle çeşitli müdahalelerde bulunarak oyunun gidişatına yön veriyoruz. Yapımda beş farklı son bulunmakta ve Max Mode fazla etki etmese de mektupların etkisi tartışılmaz. Malum, Takayuki ve Aya birbirlerine mektup yazmışlardır ve oyunda ilerledikçe Takayuki, Aya’ya nasıl cevaplar verdiğini hatırlamaya çalışır. Şıklar şeklinde çıkan cevaplardan birisini seçtiğimizde yaptığımız seçime göre hikayenin akışı farklılaşmaktadır. Max Mode ise insanlarla konuşurken onları bir nevi köşeye sıkıştırmak. Adeta yüzlerine bağırarak gerçekleri öğrenmeye çalışıyoruz ki edindiğimiz bazı bilgiler başarılı olup olmayacağımıza bağlı. Farz edelim ki başarısız oldunuz ve bir ipucu elde edemediniz. Bu ipucunu elde edemediğiniz için mektuplardaki şıklardan farklı birisini seçme imkanınız var. Yani Max Mode’un aslında endirekt bir etkisi var. Şunu da hemen belirteyim; ilk başlarda Max Mode’u kullanırken benim gibi ne yaptığınızı anlamama ihtimaliniz yüksek. Evet, uzunca tutorialler ile her Max Mode da dahil olmak üzere her şey anlatılıyor ama ne derler bilirsiniz: Teoride farklı, pratikte farklı.

    √Letter_20161115192042

    Root Letter’in diğer görsel romanlara nazaran daha fazla etkileşimde bulunduğunuz bir yapım. Hatta ekranda çıkan imleç ile ipucu aramayı macera oyunlarına benzetebilmek mümkün. Oyunda belirli başlı komutlar mevcut. Ekranın sağında beliren “move” komutu ile haritadaki açılan yerlerden birisine gidiyor, “ask” ile insanlara sorular soruyor, “check” ile envanterimizde bulunan eşyaları gösteriyor, “inventory” seçeneği ile kendimiz eşyalarımıza bakabiliyoruz. “Think” seçeneği ise ipucu. Tıkandığınız bir anda tıklayarak Takayuki’nin iç sesine kulak verip bir sonraki hamlenizi öğrenebilirsiniz. “Guidebook” bulunduğunuz yöre hakkında bilgiler verirken “Smartphone” ile kayıt/yükleme işini gerçekleştiriyorsunuz. Yöre demişken; oyunda kültür ve gerçek olaylar oldukça güzel harmanlanmış. İlerledikçe bir bilgiler ediniyoruz ve her bilgi başka bir kapı aralıyor ki anlatılanlar gerçek mi yoksa efsane mi ilk başta anlamak güç. Bir yandan dedektifçilik oynarken diğer yandan da masallardaki gerçeklik payını tartıyorsunuz.

    √Letter_20161115183847

    Root Letter sadece Japonca dublaja sahip. Tıpkı piyasada bulunan görsel romanların yüzde doksan dokuzunda olduğu gibi:) Daha oyuna girer girmez çalan müzikler benim çok hoşuma gitti. Özellikle piyano ve keman ezgileri o anki ortamı çok iyi yansıtıyor. Grafikler hakkında bir şey dememe gerek var mı? Yüksek çözünürlüklü anime tarzı çizimler ve anime videoları göz dolduruyor.

    Root Letter’in hikayesi inişli çıkışlı. Kimi zaman gizemli havasıyla sizi ekrana kilitlerken kimi zamansa olay Aya Fumino’ya ne oldu olayından bile sapıyor. Hatta hafif spoiler olacak ama olay bir raddeden sonra Aya’yı tanıyan arkadaşları üzerinde yoğunlaşıyor. Bazen de bir bakmışsınız Matsue şehrinde turistik gezintiye çıkmışsınız. Zaman zaman beni heyecanlandırsa da oynadığım en başarılı görsel romanlardan birisi de değil. Elbette kötü de değil ama benim tavsiyem eğer türe ilgi duyuyorsanız ancak indirime falan girdiğinde edinmeniz yönünde.

    Rafet Kaan Moral