“Holmes Açıkla!”
İşte bu iki kelimeye Sir Arthur Conan Doyle’un dünyaca ünlü eserinden aşinayız… Yapımcı Frogwares de 2002 yılından beri kurnaz dedektifi bilgisayarlarımıza ve konsollarımıza getirmeye devam ediyor. Kurnaz, kibirli, soğukkanlı tutumuyla ve ebedi (Ve tek!) dostu Dr. Watson’ı da yanında sürüklemesi ile bilnen ünlü dedektifimiz Sherlock Holmes, yeni macerası The Devil’s Daughter ile 10 Haziran 2016 tarihinde bizlere merhaba dedi. Evet, bu sefer biz soruyoruz: Holmes, yeni oyununu açıkla!
Öncelikle Sherlock Holmes hakkında, bilmeyenleriniz varsa, kısaca genel bilgiler vereyim; kendisi yazar Sir Arthur Conan Doyle tarafından yaratıldı ve ilk Sherlock Holmes eseri 1897 yılında yayımlandı. Holmes, Baker Street 221b adresinde Bayan Hudson’un kiracısı olarak Dr. Watson ile beraber yaşamakta. Mycroft Holmes adında Britanya hükümeti için çalışan bir ağabeyi, Irene Adler adında sevgilisi olarak tabir edebileceğimiz bir de arkadaşı bulunmakta, en büyük düşmanı olarak da Profesör James Moriarty gösterilmektedir.
Ara sıra uyuşturucu madde kullanmak gibi kötü alışkanlıkları olan Holmes’ün ünü ise, yaşamakta olduğu İngiltere’yi çoktan aşmış durumda. Bilindiği gibi kendisinin kimya ve biyoloji bilgileri bir hayli yüksek ve gözlem yeteneği inanılmaz. Ayrıca Agatha Christie’nin karakteri Hercule Poirot, en büyük rakibi olarak görülmektedir. Günümüze kadar Sherlock Holmes’in kitaplarının yanında televizyon dizileri, filmleri ve çeşitli oyunları da hayranları ile buluşmuştur.
2012 yılında çıkan The Testament of Sherlock Holmes ile kabuk değiştirmeye başlayan uzun soluklu seri, bir önceki yapım Crimes and Punishments ile farklı bir şekilde karşımıza çıkmıştı. Artık karşımızda bir dava değil tam altı farklı dava vardı. The Devil’s Daughter da selefi gibi bu geleneği devam ettiriyor ama artık vereceğimiz kararlar daha hayati önem taşıyor. Bunun nedeni de vereceğimiz kararların beş dava sonrasındaki final davasını etkiliyor olması.
The Devil’s Daughter’da çok daha dikkatli olmamızı gerektiren bir konu daha var; işin içine aile karışıyor. Oyunun adından da anlaşılacağı üzere bu seferki Holmes macerasında küçük bir ziyaretçimiz var ve bu hanım kızımız Sherlock Holmes’a “baba” diyor. Evet, yine beş birbirinden farklı ve ilginç davada ipuçları topluyor, insanlarla konuşuyor, burnumuzu sokmamız gereken yerlere sokuyor ve her dava sonunda hüküm veriyoruz. Lakin atacağınız her adımın, vereceğiniz her hükmün ucu artık size de dokunacak, bu yüzden Bay Holmes’un kimliğine büründüğünüzde iki kere düşünün. Ne demişler; ne ekerseniz onu biçersiniz.
New Game sekmesine tıklayıp kendimize uygun zorluk derecesini seçtikten sonra (Daha fazla ipucu – daha az ipucu. İstenildiği zaman değiştirilebiliyor.) bir video karşılıyor bizi. Videoda, usta dedektifimiz nadir göreceğimiz anlardan birisini yaşamakta zira sefer kovalayan değil kovalanan durumunda kendisi ve ormanda peşinden ateş eden biri var. Namludan çıkan mermi “slow motion” olarak Sherlock’un üzerine giderken ekran kararıyor ve 48 saat öncesine, güven dolu Baker Street 221b numaralı daireye dönüyoruz.
Giderek Robert Downey’leşen bir Adam ve Jude Law?
Sherlock Holmes’un görünümü, 80’lerde televizyonda yayınlanan The Adventures of Sherlock Holmes dizisinde dedektifi canlandıran Jeremy Brett’e dayanıyor. Lakin her yeni oyunla beraber dedektifin yeni bir tarza, yeni bir kişiliğe büründüğü de inkâr edilemez. Özellikle Crimes and Punishments ile beraber Sherlock Holmes’un dış görünüşü de değişmeye başladı.
The Devil’s Daughter’da dedektif hala Jeremy Brett’in simasına sahip olsa da ağırbaşlı kişiliğinden sıyrılmış, saçları dağılmış, daha bir “cool”, daha bir asi, kısacası daha bir Robert Downey Jr. olmuş. Sherlock Holmes’a son iki oyundur sesini veren Kerry Shale de görevini bir başkasına devretmiş durumda. En büyük değişimi geçiren ise Sherlock’un tek arkadaşı John Watson. Bıyıklı ve tıknaz bir adam olan Watson bu sefer Jude Law olarak karşımıza çıkıyor. 2009 ve 2011 yapımı filmlerdeki yapılı – yakışıklı Dr. Watson yeni oyunda yeniden bizlerle.
Tercihinize göre, birinci şahıs ya da üçüncü şahıs bakış açısından oynayabileceğiniz The Devil’s Daughter’ın grafikleri Unreal Engine 3 ile hazırlandı. İlk bakışta görüntü şahane gibi gözükse de detaya indikçe bazı aksaklıkları fark etmek mümkün.
Londra’nın puslu sokaklarında arnavut kaldırımı üzerinde yürüyüp manzarayı izlerken, ansızın karşınıza çıkan bir duvarın yamuk köşesi veya ağaçların ihtişamı arasında duran biçimsiz bir kaya parçası, seyir zevkinize gölge düşürebilir. Ayrıca ana karakterler dışındaki karakterlerin yüzleri de daha ayrıntılı olmalıydı diye düşünüyorum. Bence yüzü mimik dolu Sherlock ile sokakta oturan bir vatandaş yan yana geldiğinde komik görünüyorlar. Bunlar görmezlikten de gelinebilecek küçük ayrıntılar, nitekim videolarda oluşan Vsync (dikey senkronizasyon) sorunu hiç olmamalıydı. Ekranı sık sık ikiye bölen anlık çizgiler bu denli itibarlı bir yapıma yakışmamış.
Crimes and Punishments’da olduğu gibi The Devil’s Daughter’ın da sıkıntılarından birisi uzun yükleme ekranları. Mesela, harita üzerinde bir yerden bir yere giderken Sherlock at arabasında oturuyor ve bir kitap okuyor. O esnada bizler de elimizdeki verilere, ipuçlarına bakabiliyoruz. Buraya kadar hoş. Lakin sıkça bir yerden bir yere gitmek zorunda kaldığımız zamanlar da oluyor ve bu sefer yükleme ekranı esnasında bakacak yeni bir belgemiz de bulunmuyor. At arabasının çıkardığı ninni gibi gelen “takır tukur” sesleri eşliğinde Sherlock huzurla kitabını okurken ekran karşısındaki bizlere de kafayı hafifçe yana yatırıp Sherlock’u izlemek dışında yapacak bir şey kalmıyor.
Oyunun bulmacaları tahmin edileceği üzere daha çok insanlarla konuşma ve ipucu bulma üzerine kurulu. Sherlock olarak, etkileşime gireceğimiz insanları analiz ediyor; giyim kuşamından, yara berelerinden karakter tahlilleri yapıyor, onlara sorular soruyoruz. Örneğin Sherlock’un komşusunun taktığı bir kolyeden takıya mı düşkün yoksa bir cemaate mi üye karar verebiliyoruz. Bunun dışında her davada farklı mekânlarda gezinip ipuçlarını araştırıyor ve eksik parçaları buluyoruz. Bunları yaparken Sherlock’un duyu ve hafıza yeteneklerinden de bolca faydalanıyoruz. Ayrıca yeri geldiğinde farklı karakterleri de kontrol etme fırsatı bulacağınızı belirtmek isterim.
Kılık değiştirme olayı The Devil’s Daughter’da da aynen korunmuş. İsterseniz gerekli olduğu zaman veya sadece keyfine Sherlock’un saç stilini değiştirip sakal ekleyebiliyor, elbisesini değiştirebiliyorsunuz. Kapının kilidini açma benzeri mini bulmaca oyunlarını da es geçmemek lazım. Benzer olarak bacadaki kömür islerini temizleme, Britanya’nın en iyi burnuna sahip olan köpek dostumuz Toby ile iz peşine düşme gibi mini oyunlar da mevcut.
Bir davada gerekli ipuçlarını topladıktan sonra sıra geliyor sonuç çıkarma ekranına. Bir nevi Sherlock’un beyni olan bu ekranda kurulan diyaloglar ve toplanan ipuçları arasında bağlantılar oluşturarak nihai hükme ulaşmaya çalışıyoruz. Hüküm verirken topladığımız tüm belgeler, nesneler ve diyaloglar devreye giriyor ve bizlere yol gösteriyor.
Örneğin X kişisi bunu bilerek mi yaptı yoksa bilmeyerek mi şıklarından birisini seçerek davayı bambaşka bir yolda ilerletebiliyoruz. Hükmün sonunda bile bu hükmü uygulama metodu size bırakılıyor. Diyelim bir kişiyi suçlu olarak tespit ettiniz. O suçlunun akıbetini belirlemek tamamen sizin elinizde. Nitekim yapımcılar kaba deyimle kıyak geçmeyi de ihmal etmemiş. Diyelim ki verdiğiniz hükmü beğenmediniz. Bölümün sonunda diğer davaya geçmeden önce oyun size “hükmünüzü değiştirmek ister misiniz” diye soruyor. Yani rahat olun; içinize sinmez ise ikinci bir şansınız var. Lakin bir kere devam et dediniz mi geri dönüşü yok, haberiniz olsun.
Sherlock Holmes: The Devil’s Daughter selefinin üzerine fazla bir şey katmasa da iyi bir macera oyunu. Barındırdığı bölümler için tencereye konulan malzeme ve final bölümünü de pişen yemek olarak tanımlayabilirim. Oyun teknik olarak küçük aksaklıklar barındırsa da,Sherlock Holmes olmanın hazzını yaşatıyor. Hünerlerinize göre oyun size 10 – 15 saatlik bir oyun süresi vaat ediyor. Son olarak şunu söyleyebilirim: Yeniden Sherlock Holmes olmak güzeldi.
Olca Karasoy