Ghostbusters malum, pek çok jenerasyonun kalbinde yer edinmiş bir yapım. Zamanında gerek çizgi filmleriyle (Hangisi favoriniz?) gerekse 80’lerin ortasında ve 80’lerin sonundaki çok sevdiğim iki filmiyle benim de gönlümde taht kurmuş bir seri.
Hatta bir dönem Ghostbusters oyunları ile de haşır neşir olduğum rahatlıkla söylenebilir. İşte bu nedenle Ghostbusters’ın yeni filmi duyurulduğunda hayli heyecanlandım zira yepyeni efektler ve kurgu ile beraber yeni bir Ghostbusters filmi izleme düşüncesi başlı başına heyecan verici bir olaydı. Tabii duyurulan bu Ghostbusters filmi beklediğimizden biraz farklı çıktı, mesela bu defa ana karakterlerimiz dört hayalet avcısı kadındı ve aksine sekreterimiz erkekti. Yani eski serilerin tersine bir yol izlenmişti. Kimileri tarafından yadırganan bu durum da bende hiçbir negatif etki yaratmadı. Genel tema ve espri anlayışı konusunda eskiye bağlılık sağlandığı sürece karakterlerin böyle bir değişim göstermesinin sıkıntı yaratacağını da hiç düşünmedim.
Tüm bu düşüncelerime rağmen ilk fragman yayınlandığında adeta yıkıldım diyebilirim, zira beraber beklentilerim bir anda sıfıra indi. Film, berbat bir fragmanla yeni Ghostbusters seyircilere merhaba dese de, hemen hemen herkes bu selamı geri çevirdi. Bir kere karakterlerin hiç de ilgi çekici olmaması en büyük sorundu. Dört hayalet avcımız da oldukça klişe tiplerden oluşuyordu ve espriler de pek güldürmüyordu.
28 Temmuz akşamı Geekstra‘nın katkılarıyla gerçekleştirilen Ghostbusters ön gösterimine de işte bu negatif duygular ile gittim. Açıkçası taa Beylikdüzü’nden kalkıp Levent’e, peşin hükümlü davranarak berbat olacağını düşündüğüm bu film için gitmek, hiç de cazip gelmemişti ancak Ghostbusters : Hayalet Avcıları bana büyük bir ters köşe yaptı. Hemen söyleyeyim, film hiç de fena değil arkadaşlar.
Belki bu düşüncemde filme sıfır beklenti ile gitmemin de etkisi var; ancak yine de ben Ghostbusters’ı beğendim.
Kısaca senaryodan bahsetmek gerekirse, hayaletlere inanan fakat buna kimseyi inandıramayan dört kadının şehirde yavaş yavaş gerçekleşen paranormal olaylara karşı savaşmalarını anlatıyor film. Eski Ghostbusters’dan yakaladığımız o tatlı hava tabii ki yok ama yine de tam eğlenmelik, iyi vakit geçirmelik bir yapım olmuş.
Karakterler hakkında da aynı şeyi düşünüyorum. Karakter yapıları klişe olsa da diyaloglar son derece iyi ve komikti. Yalnız Marvel filmlerinde Thor’u oynayan Chris Hemsworth’u bu denli avanak halde Kevin rolünde görmek, hem güldürdü hem de “Ne hallere düştü koca Thor!” dedirterek üzdü. Sanki yapımcılar “Alın bu da filmin komik olmayan sahneleri!” dercesine fragmanı yayınlamış ve “Komik olan sahnelerin hepsi filmde” demiş gibi.
Elbette yine espri mahiyetinde çekilen ancak güldürmeyen bayat sahneler de mevcuttu fakat filmdeki diğer absürt komiklikler ve diyaloglar bu açığı ziyadesiyle kapattı. Eski filmlere yapılan göndermeler de gayet güzeldi. Filmi hiç beğenmeyeceğini düşündüğüm insanların bile bu sahnelerden memnun kalacağına eminim. Ancak şöyle bir durum var ki eski hayalet avcıları ekibinden filmde bir dedikodu ya da belirsiz bir şekilde bahsedilmesini çok isterdim. En azından yeni hayalet avcılarımızın, eski ekibin ekipmanlarını bulmaları gibi heyecanlandırıcı 1-2 sahne fena gitmezdi. Eski filmlere göndermeler olsa ve hatta Bill Murray’i görmüş olsak bile.
Filmin süresi de iyi tutulmuş zira zaten sonlara doğru yavaş yavaş yormaya başlıyor. Bazı aksiyon sahneleri de pek iyi kurgular içermiyor ve bitsin artık dedirtiyor. Ama zaten bu Ghostbusters filmine aksiyondan ziyade komedisi için gitmeniz çok daha iyi olacaktır.
Ghostbusters çok iyi bir yapım olmamakla birlikte, bana kalırsa ön yargılar ile hakkı yeniyor, önerim beklentinizi yüksek tutmadan gidin ve tadını çıkartın.