Bağımsız oyunlar, bayılıyorum size ya. Zor oyunlara karşı hala bir nefretim var ama zor olup yine de oynanabilen zevkli oyunların hakkını yememem lazım.
Zor ama güzel zor!
Zorluğu yavaşça arttırıp oyuncuları sinir etmek yerine oyunu zevkli hale getiren oyunlardan birisi olan 0rbitalis gerçekten oynamaya değen bir oyun. Oyunda temel amaç kendimizi fırlatmak ve kütle çekim kuvvetini kullanarak belirli bir süre boyunca haritadan çıkmadan ya da bir yere çarpmadan hareket etmek. Bu süre içerisinde bir yere çarpmadan hareket etmek için etrafımızda bulunan kütleleri kullanıyoruz.
Bu kütlelerin yörüngelerini kullanarak hareket enerjimizi bir döngü yapacak şekilde bir süre sabitliyoruz ve… Fark ettim ki bu oyunu oynarken inek öğrenci moduna geçtim, aslında bi ara cetvel falan bile aldım elime oyunu oynarken. Oyunda ayarlayabildiğimiz faktörler hızımız, gideceğimiz yön ve o yöne nasıl bir açıyla gideceğimiz, geri kalan her şey çevredeki ögeler tarafından belirleniyor. Oyunda kendi yörüngeleri olan çeşitli kütleler, normal kütleler ve bizim hızımızı bir süre etkileyecek ittirme kuvveti olan kütle olmadığından emin olduğum ama ne olduğunu bilmediğim “şeyler” bulunuyor.
Bu kütleler bizim gideceğimiz yönü etkiliyorlar. Kütlelere yakınsak ve hızlı gitmiyorsak bizi güçlü bir şekilde çekiyorlar ve onlara çarpıp ölüyoruz, hızlıysak genelde gideceğimiz yönden çıkabiliyoruz ya da onlara pervane olmuş gibi etraflarında dönmeye başlayabiliyoruz. Kütlelere uzaksak ancak yine de kütle çekim kuvvetleri bizi etkileyebiliyorsa, bulundukları noktalara doğru uzay gemimizin (tahminimce o bir uzay gemisi) yönü değişiyor. Uzay gemisi gönderilmeden önce de belirli bir yörüngede döndüğü için doğru zamanda, doğru açıda, doğru hızda, doğru yöne gemiyi göndermek gerekiyor.
Yörüngesi olan kütleler diğer kütlelere kıyasla bizi kendine daha fazla çekiyor. Ayrıca bu yörüngesi olan kütlelerin yörüngesi büyüyüp küçülme, açılıp kapanma, çekmek yerine itme gibi özelliklere de sahip olabiliyor. Oyunda bu unsurları göz önünde bulundurarak kimi zaman bir hedefe çarpmamız, kimi zaman bir bölge içerisinde belli bir süre bulunmamız, kimi zamansa hiçbir yere çarpmadan belirli bir süre boyunca hareket etmemiz gerekiyor. İşin hem en güzel hem de en sinir bozucu kısmıysa milimetrelik seçimlerimizin bile hareketimizi ciddi şekilde etkiliyor olması.
Oyunun fizik motorunun kompleks yapısı beni cidden etkiledi çünkü fareyi sadece birkaç milimetre kaydırarak 20 saniye daha fazla hayatta kaldığımı gördüm, yapımcının hakkını vermek gerek. Bu milimetrelik değişimleri kullanmak zor bu yüzden oyunda ince ayar yapmak için ağır çekim moduna geçebiliyoruz. Oyun yavaş yavaş zorlaştığı için ve ilk başlarda oynanışa alışmamıza izin verdiği için oynadıkça daha da zevkli hale geliyor. Oynadıkça hareket ettirmeye çalıştığımız uzay gemisinin sayısı bile değişiyor. Bu tarz ek olaylar oyunu zorlaştırıyor ancak içimizdeki başarma isteğini de güzel uyandırıyor. Oyun boyunca ben bunu yaparım tabii ki dedim. (Yapamadı.)
Oyunda elbette her haritanın kendine ait lider tablosu bulunmakta, yeteneklerinizi ve başkalarının yeteneklerini buradan görebilirsiniz. Sahi, ben beş dakikayı zor yaptım iki saati nasıl yapmış bu adamlar?
Indie oyun severlerin bu oyunu seveceğini düşünüyorum, kesinlikle fiyatına uygun bir oyun. Ancak bir sıkıntı var ki oyunu oynarken yarım saat belki bir saat boyunca bu son harita bu da bitsin kalkacağım diyebiliyorsunuz. Demeyin, çünkü bir kez oynamaya alıştıysanız başından kalkamıyorsunuz. Şimdi izninizle ben son bir harita daha oynamaya gidiyorum.
Semih Metin Saatçi