Uzay macerasına farklı bir devam
Sid Meier ismini duymayan kalmamıştır diye düşünüyorum. Adam tek başına marka ve konu strateji olduğu zaman onun kadar isim yapmış ikinci bir şahsı bulmak gerçekten çok zor. Civilization serisi ile bilgisayar bilgisayar olduğundan beri hayatlarımızda olan bu güzide şahıs, son yapımı Sid Meier’s Civilization: Beyond Earth ile karşımıza çıkmış, uzun süredir dünya üzerinde devam eden oyununu uzaya taşımayı başarmıştı. Her ne kadar harika bir atılım olsa da oyun normalden biraz daha kolay hale geldiği ve yüksek fiyat etkine sahip olduğu için bolca eleştirilmişti…
Bu sefer?
Aslında işler Sid Meier’s için hiç de iyi gitmiyor diyebilirim. Beyond Earth ile koordine şekilde çalışabilen Starship, 641 MB’lık ufacık bir oyun. Hemen her türlü sistemde rahatlıkla çalışabilen ve belirli bir seviyede görsel kalite sunan Starship; Supremacy, Harmony ve Purity gibi üç farklı affinity ile karşımıza çıkıyor. Her affinity’nin oyuna direk etki eden dev bir özelliği var. Onları desteklemek amacı ile de sekiz farklı kahramandan birisi devreye giriyor ve pek tabii bu kahramanların da kedilerine has özellikleri bulunuyor. Misal, birisi şehir yapma ücretine yüzde 25 indirim yapabiliyorken, bir diğeri oyuna rastgele iki adet teknoloji upgrade’i ile başlıyor.
Ana bir senaryo ne yazık ki yok; daha ziyade skirmish oyunlar oynayabiliyoruz. 1-6 kişilik maçlarda, dört farklı büyüklükte harita modeli karşımıza çıkıyor ama Epic hariç diğer haritaların ölçülerini yeterli bulmadığımı söylemeliyim. Oyunda yine bildiğimiz klasik Civilization upgrade’lerinin limitli halleri bulunuyor. Energy, Metal, Science ve Food olarak dörde bölünen kaynaklarımız, aynı zamanda oyunun temellerini oluşturuyor. Yapmamız gereken ise olabildiğince fazla gezegen ele geçirip, federasyon sınırlarımızı geliştirmek. Yani mantık ne kadar çok gezegen, o kadar çok köfte şeklinde çalışıyor. Rakip bir anda bizden hızlı yayılırsa zaten oyunu deneyim etmenin pek bir anlamı kalmıyor. Ele geçirilen gezegenlerin etrafında mavi halkalar bulunuyor. İki halka, ilgili gezegene gelen kazancın yarısının bize yönlendiğini belirtiyorken, dört halka ile tamamen federasyonumuzun parçası oluyor.
Gemilerimiz oyundaki en detaylı nokta. Birden çok gemi yaparak filomuzu geliştirebildiğimiz gibi, dokuz adet farklı upgrade’i ileri seviyelere taşımaya çalışıyoruz. Savaş kısmında sıra tabanlı bir oyuna dönüşen Starships, sanıyorum en iyi işi bu konuda çıkarmış. Harita üzerindeki teleport noktaları, asteroidler, yakın ve uzak saldırıların farklılıkları, kontrol edilebilen torpidolar gibi birbirinden farklı özelliği oyuna dâhil etmeyi başaran Sid Meier’s bu noktada yüzümü güldürmeyi başardı. Fakat oyun genel olarak herhangi bir Sid Meier’s yapımından çok ama çok geride. Starship daha ziyade işin Fast Food kısmı olmuş. Hemen herkesin rahatlıkla oynayabileceği bir yapım olduğu kesin ama Civilization hayranlarının yüzüne bile bakmayacağını düşünüyorum. Öyle görünüyor ki Sid abimiz de biraz eğlenmek istemiş ve insanları Civilization serisine olabildiğince yakınlaştırmak için böyle ufak bir oyun ile çıka gelmiş. Ben bu oyuna başka bir açıklama getiremiyorum. Ufak boyutta, yüksek sistem istemeyen ve küçük gibi gözüken dev strateji hesapları ile uzayın derinliklerinde kaybolmak istiyorsanız, oyuna bir göz atın ama aksi halde sizi tatmin edecek bir yapım değil demektir.
Ertuğrul Süngü