Ve bir gün, tüm dünya denizin dibine battığında, tanrılar…
O değil de arkadaşlar ne bağımsız oyun yaptı hava değil mi? Sağa dönüyorsun bağımsız, sola dönüyorsun anneniz karpuz kesmiş… (O da bağımsız karpuz kesicisi.) İki programlama bilen, iki animasyonla ilgilenen yan yana geliyor ve ortaya bir oyun çıkıyor. Sonra Steam’den de kap desteği, bas gitsin… Elbette güzel oyunlarla da karşılaşmaktayız lakin üstünde durulması gereken bağımsız oyun sayısı da pek fazla değil bana sorarsanız.
Submerged bu bağımsız oyunların arasında mı, bu incelemede bu sorunun cevabını arayacağız. Hemen yanıt veriyorum, hayır, arasında değil.
Konu şöyle gelişiyor, bir kızcağız kayıktaki küçük bir çocukla yıkıntılara yaklaşıyor. Çocuk çok hasta olduğundan bilinci de kapalı. İnliyor, mızmızlanıyor, kız da onu sunak gibi bir yere yatırıyor. Tanrılar da onu bir adak sanıp alıyor ve çocuk cehennemden zebani olarak dünyaya geri dönüp kızı yiyor… Emin olun konu böyle olsaydı muhteşem olurdu.
Kız çocuğu bir yere yatırdıktan sonra iyileştirmek için bir şeyler aramaya başlıyor ve ilk avımızı bir binanın tepesindeki bez olarak belirliyoruz. Küçük bir motora sahip olan kayığımızla bu noktaya ulaştıktan sonra başlıyoruz tırmanmaya. Siz deyin Ezio’yuz, ben diyeyim Kratos. Tırmanma seanslarının ilki bir hayli eğlenceli, bunu bilin. Hem manzaraya bakmak, hem tırmandıktan sonra neyle karşılaşacağınızın yarattığı merak, hem motorun çıkarttığı köpükler… Tepeye ulaştıktan sonra ilk parçayı ele geçiriyoruz ve otomatik olarak sığınağa, kardeşimiz olduğunu düşündüğüm bebenin yanına gidiyoruz.
Olay bu şekilde seyrini devam ettiriyor; her seferinde çocuğu iyileştirmek için başka bir parçanın peşine düşüyor, başka bir binanın tepesine tırmanıyoruz. Bu sırada kayığımızın motorunu daha iyi hale getirebilecek motor parçaları ve bize arka planda dönen hikayeyi anlatan çizimler bulmak da olası. Bunları rastgele bir biçimde bulabileceğiniz gibi, sahip olduğunuz dürbünle çevreyi tarayarak da haritada işaretli hale getirebiliyorsunuz.
Yıkılmış dünya atmosferi güzel, kayık kullanmak zevkli, bir şeylerin yerini keşfetmek için dürbünle tarama yapmak eğlenceli, peki ya sorun nerede?
Sorun şurada arkadaşlar: Her şey fazlasıyla tanımlı. Büyük sayılmayan bir kum havuzuna atılmış durumdayız ve ne, nerede duruyor, hangi binanın neresine tırmanılabiliyor hepsi müthiş bir biçimde tanımlı hale getirilmiş. Bir şeyler keşfetmek diye bir şey yok; eğer bir binanın tırmanılabilecek yeri yoksa, o bina orada sadece süs olarak duruyor. Eğer dürbününüzle baktığınız yerde gözünüze bir şey takılmıyorsa, oraya gitmek de anlamlı değil.
Ben yapımcıların yerinde olsaydım çok daha fazla tırmanılacak bina ve yapı koyardım, bazılarına tırmanınca bile bir şey olmazdı. Tırmanılabilen binalarda da tırmanma yönünü bu kadar belirgin ve çizgisel yapmaz, oyuncuları hatalarıyla cezalandıracak bölgeler de eklerdim.
Sözde bir araştırma, keşfetme oyunu Submerged ama oyunu tamamlamanız en fazla iki saat sürüyor. Arka planda dönen hikayeyi anlamamak için de bayağı umursamaz olmanız lazım zira neler olduğu resmen gözünüze sokuluyor.
Çok iyi bir oyun olabilecekken yapımcıların garip kararlarıyla yarı yolda kalmış bir oyun Submerged. Ertekin sıkıntıdan ölmüştü, bana öyle bir şey olmadı ve oyunun sonunu merak ederek bir çırpıda oyunu da bitirdim ama sıkılmayacak olmanız, bu oyunun anlamsız olduğu gerçeğini de değiştirmiyor.
Tuna Şentuna